สวัสดีคร้าบ ทาบิทาบิ
วันนี้ทาบิทาโร่ก็จะมาชวนคุยเรื่องราวเกี่ยวกับญี่ปุ่นกันอีกแล้วครับ วันนี้ผมเอามังงะเก่า ๆ กลับมาย้อนอ่านแล้วก็เจอเรื่องเกี่ยวกับโอริงามิซึ่งเห็นว่าน่าสนใจดี ก็เลยเอามาเล่าสู่กันฟังเหมือนเช่นเคยครับ
โอริงามิ (折り紙) โอริแปลว่า “การพับ” และกามิ แปลว่า “กระดาษ” ดังนั้นโอริงามิก็แปลรวมกันได้ว่าศิลปะแห่งการพับกระดาษนั่นเอง เช่นเดียวกับการพับกระดาษที่เราคุ้นชินครับ กระดาษที่ใช้ก็มักจะต้องเป็นกระดาษสีเหลี่ยมจัตุรัส นาดตั้งแต่ 2.5 เซนติเมตร จนถึง 25 เซนติเมตรที่มีสีสันต่าง ๆ หรือแม้แต่ลวดลาย เนื้อกระดาษบางแต่ทนทานเพื่อให้ง่ายต่อการพับและไม่พังง่าย ๆ ตัวกระดาษจะมีทั้งแบบมีสีด้านเดียว หรือทั้งสองด้านก็ได้ครับ
นอกจากนั้นจะมีคำว่าว่าคิริงามิ (切り紙) อีกคำครับ คิริงามิจะต่างจากโอริงามิที่เน้นเพียงการพับกระดาษเท่านั้น คิริงามินั้นจะรวมไปถึงการตัดกระดาษหรือการติดกาวเข้าไปด้วยครับ
ประวัติที่แน่ชัดของการพับกระดาษโอริงามิไม่ปรากฏแน่ชัดว่าเริ่มขึ้นในยุคใดครับ แต่ก็มีหลักฐานว่ามีมาตั้งแต่สมัยเฮอัง (ค.ศ.794-1192) ว่ามีการใช้ในการประกอบพิธีกรรมทางศาสนาหรือใช้สำหรับห่อสิ่งของที่มีมูลค่า ซึ่งการพับกระดาษในลักษณะนี้เป็นวิชาที่จะสืบทอดกันเฉพาะในบางตระกูลเท่านั้น
เล่ามาถึงตรงนี้แล้วก็รู้สึกคันไม้คันมือกันขึ้นมาเลยครับ ว่าแต่จะมีใครอยากพับกระดาษเป็นรูปทาบิทาโร่บ้างไหมเอ่ย
